Առավոտ երբ զարթնեցի ընդհանրապես տրամադրություն չունեի: Երբ նայեցի
պատուհանին
և
տեսա
, որ
ձյուն
է
գալիս
միանգամից
ուրախացա,
որովհետև
ձմեռը աննկարագրելի շատ եմ սիրում:
Շտապեցի
դուրս
գալ
տնից
և
քայլել
ձյան (հիշողությունների) տակ:
Ձյան
հոտը
ինձ
միանգամից
հիշեցրեց
անցած
տարվա
ձմեռը,
որը
ամեն
անգամ
հիշելուց
շատ
եմ
կարոտում:
Ձմեռը
ցուրտ
է,
բայց
միաժամանակ մեծ ջերմություն է բերում իր հետ ու
առեղծվածային է:
Կարծես
ամեն
անգամ
առաջին
ձյունը
մի
նոր
բանի
սկիզբ
է: Երբ
ձյուն
է
գալիս
հոգիս թեթևանում
է,
սակայն
երբ
հիշողությունները
սկսում
են աչքիս
առաջ
գալ,
ամեն
ինչ
կրկին
խառնվում
է իրար: Ամեն ձմեռ յուրովի է: Առաջին ձյուն պարզություն, հիշողություններ, հրճվանք...
No comments:
Post a Comment