.jpg)
Ներսումս եղած սենյակն
ամբողջովին լցվել էր աղի ջրով, ջրհեղեղ էր տեղի ունեցել և արդեն երկու ամիս դուռը ոչ
մի կերպ չէր բացվում, որպեսզի այն դուրս թափվի: Այսօր վերջապես եղավ դա և արդեն երկու
օր է այդ հավաքված ջուրը թափվում է դռնից: Ժամանակ առ ժամանակ դուռը փակվում էր (կոկորդս
այրվում էր), բայց հիմա բաց է և ջուրը կարող է հոսել այնքան մինչև այդ կուտակումը վերջանա:
Այս ամիսների ընթացքում աչքերս դարձել էին հսկայական անզգա պատեր, որոնց մի կողմում
դատարկության մեջ կուտակված այդ աղի ջուրն էր, իսկ մյուսում անդադար գործողություններ
և պատահարներ: Ցավը այն էր, որ այդ ամենը լսելով ու տեսնելով ես չէի կարողանում ազատվել
ներսումս կատարվող զգացողությունից: Այնքան հետաքրքիր է ինչ՞ու էր այդպես: Չեմ կարծում,
որ ամբողջովին ավարտվել է այդ խցանումը, կարող է նորից դուռը փակվի և սառը ու դատարկ
աչքերով նայեմ ամեն ինչին…
No comments:
Post a Comment